فناوری های پیشرفته ضدپیری در محصولات آرایشی بهداشتی

آیا در ارتباط با فناوری های پیشرفته ضدپیری در محصولات آرایشی بهداشتی در سال های اخر اطلاع داشته اید. در سال های اخیر، بهبود مستمر استانداردهای زندگی، همراه با تخریب محیط زیست، علاقه فزاینده ای را به استفاده از روش هایی برای جلوگیری یا به تاخیر انداختن پیری پوست به خصوص پیری ناشی از نور ایجاد کرده است. صنعت آرایشی برای توصیف محصولاتی که ادعا می کنند بر سلامت پوست یا ظاهر آن ها اثرگذار هستند از اصطلاح آرایشی بهداشتی (Cosmeceutical)  استفاده می کند. این فرمولاسیون ها حاوی مواد فعال درمانی با اثرات ترمیمی می باشند. محصولات آرایشی بهداشتی (Cosmeceutical) به عنوان پل ارتباطی بین داروها و محصولات مراقبت شخصی تخصصی عمل می کنند.

اختلالات شایع مرتبط با افزایش سن عبارتند از: چین و چروک، کاهش خاصیت ارتجاعی پوست و هایپرپیگمانتاسیون. چین و چروک یکی از شاخص های رایج پیری پوست انسان است که به واسطه کاهش تولید کلاژن و الاستین که پروتئین های حیاتی برای استحکام و انعطاف پذیری پوست هستند، اتفاق می افتد. کاهش خاصیت ارتجاعی پوست نیز که با افزایش سن اتفاق می افتد، تا حد زیادی به کاهش کلاژن و الاستین نسبت داده می شود. با کاهش سطح کلاژن، پوست بیشتر مستعد چین و چروک، افتادگی و از دست دادن جوانی ظاهر می شود. این فرآیند توسط عوامل خارجی مانند قرار گرفتن در معرض نور خورشید و آلودگی های محیطی، تسریع می شود. گونه های اکسیژن فعال نیز کلاژن را تخریب کرده و تولید آن را مختل می کند. علاوه بر این، تغییرات هورمونی، به ویژه در دوران یائسگی، کاهش خاصیت ارتجاعی پوست را تشدید می کند. در حال حاضر، سلامت و زیبایی پوست به یکدیگر وابسته بوده و منجر به افزایش تقاضا برای محصولات ضد پیری شده است. اگرچه درمان های موضعی به طور کامل باعث توقف روند پیری نمی شوند، اما می توانند علائم مرتبط با آن را کاهش داده یا به تاخیر بیاندازند. موادی مانند رتینوئیدها، آنتی اکسیدان ها و ضدآفتاب ها به عنوان موادی موثر در کاهش اثرات پیری ناشی از نور و ارتقاء سلامت پوست شناخته شده اند.

در چشم‌انداز فعلی، تقاضا برای محصولاتی با نتایج عمیق‌ و ماندگار وجود دارد. به این جهت تمرکز بر سیستم های انتقال از جمله استراتژهای کپسوله‌سازی برای محافظت و انتقال مؤثر مواد فعال افزایش یافته است. علاوه بر آن زمان انتشار مواد فعال و کنترل سرعت آزاد شدن ماده، محل اثر، افزایش اثربخشی و کاهش عوارض جانبی از جمله موضوعات مورد نظر جهت تحقیق و توسعه سیستم های جدید بوده است. اثربخشی یک محصول نه تنها به مواد موثره آن بلکه به تکنولوژی مورد استفاده در فرمولاسیون آن بستگی دارد، لذا استفاده از نانو ذرات به طور گسترده در این صنعت مورد بررسی قرار گرفته است. نانوذرات، ذراتی کوچک با ابعادی از 1 تا 100 نانومتر می باشد که خواص فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی منحصر به فردی از خود نشان می دهند.

هدف نانوتکنولوژی افزایش ویژگی های مختلف یک ماده مانند دوام، مقاومت در برابر آب، قدرت و رسانایی آن بوده و نانومواد به جهت توانایی برای غلبه بر محدودیت های رایج در محصولات مراقبتی، مانند نفوذ، ثبات و آزادسازی کنترل شده مواد فعال به کار برده می شوند. فناوری نانو شامل انواع نانومواد با ترکیبات، اندازه‌ها و شکل‌های متمایز است که نانوحامل‌ها یکی از انواع آن به شمار می آیند. وظیفه اصلی نانوحامل ها انتقال و ارائه عوامل زیست فعال به بافت های هدف می باشد. در این تکنولوژی اندازه ذرات بسیار مهم است، زیرا مستقیماً بر خواص بیولوژیکی حامل تأثیر می گذارد. نانوامولسیون ها به عنوان نمونه امیدوارکننده ای از نانوحامل ها معرفی شده اند و مزایایی مانند شفافیت، ویسکوزیته کم و راندمان بالای نفوذ مواد فعال را از خود نشان داده اند. نانوتکنولوژی کاربردهای زیادی در زمینه محصولات آرایشی پیدا کرده است. سیستم های نانوساختار مبتنی بر پلیمر مانند نانوکپسول ها و nanosphere، سیستم های نانوساختار مبتنی بر لیپید مانند لیپوزوم ها، نیوزوم ها و نانوامولسیون‌ها و سیستم‌های نانوساختار مبتنی بر فلز مانند نانوذرات طلا و نقره از این جمله است.

اگرچه خواص منحصر به فرد نانومواد آنها را برای مصارف خاص مطلوب می کند اما ممکن است به دلیل نتایج متناقض و فقدان مطالعات سم شناسی در مصارف طولانی مدت خطراتی برای سلامتی نیز داشته باشند. هنوز هیچ اجماع جهانی در مورد تعریف نانومواد در ترکیبات مورد مصرف صنایع آرایشی وجود ندارد، لذا هر کشوری تعریف و مقررات خاص خود را اتخاذ می کند. اتحادیه اروپا در آیین نامه EC 1223/2009 خود، نانومواد را به عنوان “غیرقابل حل یا زیست مقاوم” در محدوده اندازه 1 تا 100 نانومتر تعریف می کند. سازمان غذا و دارو ایالات متحده هنوز هیچ تعریف رسمی برای نانومواد اتخاذ نکرده است. با این حال در سال 2014 دو معیار را برای ارزیابی اینکه در یک محصول فناوری نانو به کار برده شده یا خیر در نظر گرفت. 1) آیا ابعاد ماده یا محصول نهایی، حداقل یک بعد خارجی یا یک ساختار داخلی یا سطحی آن در محدوده مقیاس نانو یعنی 1 تا 100 نانومتر می باشد یا خیر. 2) یک ماده یا محصول نهایی برای نشان دادن خواص و ویژگی ها، از جمله خواص فیزیکی یا شیمیایی یا اثرات بیولوژیکی، قابل انتساب به اندازه آن، حتی اگر این ابعاد از مقیاس نانو تا یک میکرومتر (1000 نانومتر) بیشتر باشد،

در محصولات آرایشی بهداشتی (Cosmeceutical) درک سیستم های انتقال مواد با اثرات بالقوه ضد پیری با هدف به تاخیر انداختن یا به حداقل رساندن پیری پوست ضروری است.

نتایج فناوری های پیشرفته ضدپیری

روش بررسی – انتخاب و تحلیل مقاله

در این بررسی، فقط مقالات مربوط به سیستم‌های انتقال مواد با تمرکز بر محصولات آرایشی بهداشتی (Cosmeceutical) ضد پیری برای استفاده موضعی در نظر گرفته شده است. از مجموع 135 مقاله تعداد زیادی از آن ها به دلایل عدم تطابق با موضوع و موارد دیگر حذف شدند و در نهایت 38 مقاله مورد ارزیابی قرار گرفتند. مسائل منتج شده از این مقالات به سه دسته تقسیم شدند. در دسته 1، نتایج in vitro و مطالعات خارج از بدن؛ در دسته 2، مطالعات in vivo و کار بر روی حیوانات وجود دارد و در گروه 3، مطالعات انسانی و کارآزمایی های بالینی قرار داده شد.

جدول 1 نتایج مطالعات آزمایشگاهی منتخب را که شامل آزمایش‌ها در خارج از بدن موجودات زنده، به طور کلی بر روی میکروارگانیسم ها، سلول ها یا مولکول های استخراج شده از بافت طبیعی بیولوژیکی می‌شود، نشان می‌دهد. از میان این مقالات، آن هایی که مبتنی بر سیستم انتقال نانو ذرات به واسطه نیوزوم‌ها و لیپوزوم‌ها است، مورد توجه قرار گرفت. تنها در یک مقاله، اتوزوم ها و ترانس اتوزوم ها به عنوان یک سیستم رهاسازی که دارای ویژگی های مشابه لیپوزوم ها و نیوزوم ها هستند، مورد استفاده قرار گرفتند.

جدول 1: خلاصه اطلاعات جمع آوری شده از مطالعات in vitro روی سیستم های جدید انتقال محصولات آرایشی-دارویی که با معیارهای ذکر شده در بالا انتخاب شده است.

جدول 2 نتایج مطالعات را روی جمعیت بزرگی از موش ها برای انجام تست های تماس با پوست یا انتشار ترکیب نشان می دهد. مطالعات in vivo به پروتکل های آزمایشی با استفاده از حیوانات اشاره دارد که پس از تایید تحقیق توسط کمیته اخلاق انجام شده است. مقالاتی که شامل معیارهای از پیش تعریف شده بودند، شامل مواردی بود که تست های آزمایشگاهی و آزمایشات in vivo را پوشش می دهند. در 8 مقاله سیستم های انتقال نانو ذرات بررسی شد. در دو مطالعه از میسل و امولژل به عنوان روش های تحویل استفاده گردید. نتایج، نشان دهنده اثرات ضد پیری و نتیجه مثبت در سیستم انتقال بود.

جدول 2: خلاصه اطلاعات جمع آوری شده از مطالعات in vivo روی سیستم های جدید انتقال محصولات آرایشی-دارویی که با معیارهای ذکر شده در بالا انتخاب شده است.

جدول 3 نتایج مطالعات بالینی روی انسان را نشان می دهد. کارآزمایی‌های بالینی در یک جمعیت منتخب، پس از تأیید تحقیقات توسط کمیته اخلاق انجام شده است. این نوع تحقیقات مربوط به مرحله نهایی مطالعات برای تحویل محصولات جدید است. نتایج به‌دست‌آمده از طریق فرمولاسیون نشان‌دهنده عملکرد ضد پیری با اثر ضدچروک و آبرسانی می باشد.

* مواد موثره مورد استفاده در فرمولاسیون هر نوع ماسک:

ماسک ضد پیری: عصاره میوه آدانسونیا دیجیتاتا، عصاره گل هیبیسکوس سابداریفا، استیل دکاپپتید-3، قهوه عربیکا، عصاره کیک دانه، اسید هیالورونیک هیدرولیز شده، پالمیتول تری پپتید-38، عصاره میوه کیگلیا آفریقا، صمغ سنگال اقاقیا، دی متیل آمینو اتانول تارتارات، و پیاز کروکوس کریزانتوس

ماسک لیفتینگ: دانه Chenopodium quinoa هیدرولیز شده، اسید هیالورونیک هیدرولیز شده و استیل دکاپپتید-3. ماسک تصفیه کننده و احیا کننده: گل/برگ/ساقه عصاره خرفه، پلیمر متقابل هیالورونات سدیم، عصاره کلرلا ولگاریس، کائولن و سولفات منیزیم.

در جدول 4 : سیستم های انتقال مواد فعال cosmocutical مورد بررسی در این مقاله عمدتا بر پایه نانوسیستم های مبتنی بر لیپید- لیپوزوم ها، نیوزوم ها، نانو ذرات لیپیدی جامد (SLNs)، نانوامولسیون ها- و نانوسیستم های مبتنی بر فلز یعنی نانوذرات فلزی هستند. این سیستم های انتقالی در خواص فیزیکی و شیمیایی متفاوت هستند. روند قابل توجهی در استفاده از فناوری نانو در اکثر مطالعات انتخاب شده وجود دارد.

جدول 4: خلاصه ای از داده های جمع آوری شده در مورد سیستم های انتقال آرایشی

در مطالعات آزمایشگاهی تجزیه و تحلیل شده در جدول 5، شکاف های قابل توجهی در مورد محدودیت های کار، به ویژه در مورد اثرات بلند مدت و کاربرد عملی این فناوری ها وجود دارد. به عنوان مثال، برخی از مطالعات، مصرف ترکیبات را از طریق سیستم های انتقال مبتنی بر نیوزوم ها نشان می دهد که فعالیت ضد پیری داشته اما مطابق مکانیسم های این تحقیق عمل نمی کند. به طور مشابه، مقاله دیگری بدون در نظر گرفتن اثرات تجمعی در طول زمان، که برای درک تأثیر کلی بر پیری پوست ضروری است به بررسی اثرات فوری پیش درمان در برابر استرس UV پرداخته است. فقدان داده در مورد اثربخشی طولانی مدت از مباحث تکراری مطالعات است. مثلا هنگامی که یک مطالعه اثر انکوباسیون در یک مدت زمان کوتاه (48 تا 72 ساعته) را بدون درنظر گرفتن اثرات بلند مدت بررسی می کند. در مطالعه دیگری، که توسط Inoliva Ilac ve Gida A.S انجام شده است، نویسندگان داده ایی را در مورد ارزیابی اثرات ضد پیری طولانی مدت فرمولاسیون ها ارائه نداده و در مورد تضاد منافع احتمالی که یک جنبه حیاتی برای تضمین شفافیت تحقیق است، بحث نکردند. علاوه بر این، محدودیت هایی در روش های کمی سازی و در اندازه گیری تعدادی از نشانگرهای پاسخ التهابی مشاهده شد. ثبات برخی از سیستم های انتقال نیز پرسش هایی در بر داشته است زیرا آن ها برای حفظ خواص خود به شرایط ذخیره سازی سختگیرانه ای نیاز دارند. علاوه بر این، مطالعات فاقد اطلاعات در مورد شرایط محیطی نامطلوب، مانند قرار گرفتن در معرض نور و رطوبت هستند، که نشان دهنده میزان قابل توجهی مانع برای کاربرد عملی فرمول ها می باشد. عدم وجود تست های ایمنی طولانی مدت و نتایج حاصل از سیستم های انتقال که اطلاعاتی درخصوص نفوذ پوستی و اثرات ماندگار استفاده های موضعی ارائه نمی دهند نیز از مباحث قابل توجه می باشد.

جدول 5 – محدودیت‌های مطالعات آزمایشگاهی، ثبات سیستم و سیستم های انتقال مواد

تجزیه و تحلیل محدودیت های موجود در مطالعات  in vivo در جدول 6  نیز چندین شکاف را نشان داد که ممکن است بر تفسیر و کاربرد نتایج تأثیر بگذارد. چندین اثر نقص در اطلاعات حیاتی، مانند سن حیوانات مورد استفاده و تعداد افراد مورد آزمایش را در بر داشت. عدم وجود جزئیات در مورد سن ممکن است اعتبار نتایج را زیر سوال ببرد، زیرا مرحله رشد حیوانات در ارزیابی پاسخ های بیولوژیکی مهم است. فقدان تست های پایداری قوی نیز یک محدودیت مکرر است. مطالعات

38 و 47 اطلاعاتی در مورد انجام تست های پایداری ارائه نکردند، در حالی که مطالعه 41 به آزمایش های طولانی مدت در شرایط مختلف دما و رطوبت اشاره نکرده است.

علاوه بر این، مطالعه 39 بی ثباتی فیزیکی امولسیون های حاوی ال-آسکوربیک اسید را برجسته کرد. این امر نشان می دهد که فرمول ممکن است قابل اعتماد نباشد. این شکاف در روش اثربخشی فرمولاسیون ها در دراز مدت را تضعیف می کند. در مطالعات 40 و 45، موش های بالغ با سن بین شش تا هشت هفته استفاده شد. با این حال، مشخص نشد که آیا این حیوانات در مرحله مناسبی برای تحقیقات ضد پیری هستند یا خیر. عدم شفافیت در مورد شرایط پیری القایی در حیوانات باعث محدودیت کاربرد یافته ها در زمینه های وسیع تر می شود. مطالعه 47، سمیت وابسته به اندازه نانوذرات را نشان می دهد اما مکانیسم های اساسی این پدیده را کشف نکردند. به طور خلاصه، محدودیت های شناسایی شده، از جمله عدم وجود اطلاعات در مورد سن حیوانات، فقدان تست های پایداری و شناسایی ناکافی مکانیسم های عمل، نیاز به رویکرد دقیق تر در تحقیقات آینده را نشان می دهد.

جدول 6 – محدودیت‌های مطالعات in vivo، ثبات سیستم و اجزای سیستم انتقال

مطالعات بالینی ارائه شده در جدول 7 اثربخشی محصولات ضد پیری را تجزیه و تحلیل کردند. چندین محدودیت در برخی از مطالعات شامل مواد بالقوه مضر در فرمولاسیون آزمایش شده، مانند پارابن، وجود داشت که بر ایمنی و مقبولیت محصولات تاثیر داشت. علاوه بر این، در بسیاری از مطالعات تعداد شرکت کنندگان محدودی وجود داشت. به عنوان مثال، یک مطالعه تنها 13 زن آسیایی سالم بین 25 تا 40 ساله را مورد بررسی قرار داد که ممکن است به اندازه کافی اثربخشی محصول را در گروه های سنی مسن نشان ندهد در صورتی که این امر عامل بسیار مهمی برای محصولات ضد پیری به شمار می آید. نکته دیگری که باید در نظر گرفت این است که برخی از مطالعات با استفاده از روش یک سو کور و در یک مرکز انجام شده است که قطعیت نتایج را دچار تردید می کند. در مقابل، وجود شرایطی مانند ملاسما در بین شرکت کنندگان یک مزیت در ارزیابی اثربخشی درمان در نظر گرفته شد. در یک مطالعه، نمونه فقط شامل شش داوطلب سالم با پوست نرمال بود که به دلیل کوچک بودن جمعیت گروه مورد آزمایش، تعمیم نتایج با اشکال مواجه شد. علاوه بر این، مطالعه دیگری بر گروه های سنی خاص متمرکز شد، مانند ماسک ضد پیری تست شده بر روی افراد 42 تا 64 ساله و ماسک تصفیه کننده بر روی شرکت کنندگان 25 تا 40 ساله. اگرچه این مساله امکان ارزیابی هدفمند را فراهم می کند، با این حال، حجم نمونه کوچک است و امکان تعمیم نتایج وجود ندارد. در نهایت، تحقیقی تنها با 13 شرکت‌کننده مرد سالم انجام شد که نتیجه گیری کلی بود و شواهد خاصی در مورد اثربخشی محصولات آزمایش شده وجود نداشت. تنها در یک مطالعه در مقایسه با بقیه، محدودیت های قابل توجهی مشاهده نشد.

محصولات آرایشی به عنوان یک روتین روزانه در زندگی مردم جا گرفته است. علاوه بر این، ادغام فناوری نانو مقبولیت گسترده آن را افزایش داده است. استفاده از نانوحامل های نوآورانه مانند لیپوزوم ها، نانوامولسیون ها، نیوزوم ها، نانوذرات لیپیدی، نانوذرات پلیمری، میکروذرات و غیره در فرمولاسیون انواع محصولات آرایشی و بهداشتی استفاده می شوند. مزیت استفاده از نانو شامل بهبود پایداری محصولات ناپایدار، افزایش نفوذپذیری مواد اکتیو، بهبود اثربخشی و تحمل جاذب های UV می باشد. به گفته بلال و همکاران سیستم‌های نانو می‌توانند به جذب یا نفوذ بخش های فعال محصولات به لایه های اپیدرمی و انتشار مداوم مواد فعال کمک کنند.

سیستم های انتقال اعم از لیپوزوم‌ها، نیوزوم‌ها، نانوذرات لیپیدی جامد، نانوامولسیون‌ها و نانوذرات فلزی از نظر خواص فیزیکی و شیمیایی و ویژگی های اصلی متفاوت هستند. لیپوزوم ها، وزیکول های زیست تخریب پذیر هستند که از یک دولایه فسفولیپیدی کروی که یک محفظه آبی را در بر می گیرد، تشکیل شده است. رایج ترین لیپیدهای مورد استفاده در آماده سازی لیپوزوم ها شامل فسفولیپیدهایی مانند فسفاتیدیل کولین، فسفاتیدیل اتانول آمین، اسفنگولیپیدها، گلیکولیپیدها و استرول ها می باشد. لیپوزوم ها دارای قطری از 20 نانومتر تا چند صد میکرومتر هستند. آنها را می توان به عنوان وزیکول های تک لایه یا چند لایه دسته بندی کرد. هر دو ترکیب آبدوست و چربی دوست را می توان به ترتیب در حفره های قطبی و محلول در روغن کپسوله کرد.

نیوزوم ها وزیکول هایی هستند که از سورفکتانت های غیر یونی – ترکیبات آمفی پاتیک با بار خنثی تشکیل شده اند. این ساختارهای آنالوگ، وزیکول های فسفولیپیدی مانند لیپوزوم ها هستند که توانایی محصور کردن املاح آبی را به عنوان حامل های مواد دارویی دارند. مقرون به صرفه بودن، افزایش ثبات و در نتیجه سهولت ذخیره سازی و همراهی با سورفکتانت های غیر یونی، استفاده از آنها را به عنوان جایگزین های قابل دوام برای فسفولیپیدها ممکن ساخته است. نانوذرات لیپیدی جامد، سیستم‌های انتقال کلوئیدی هستند و از یک پوسته تک لایه که هسته لیپیدی را کپسوله کرده، تشکیل شده است. این هسته لیپیدی در فرمولاسیون محصولات آرایشی بهداشتی (Cosmeceutical) کاربرد دارد. این فرمولاسیون ها دارای یک ماتریس لیپیدی حالت جامد با اندازه نانومتر می باشند.

نانوامولسیون‌ها پراکندگی‌های مایعی هستند که از نظر جنبشی یا ترمودینامیکی پایدار در نظر گرفته می‌شوند. در امولسیون ها یک فاز روغنی و یک فاز آبی به واسطه یک سورفکتانت ترکیب می‌شوند. بسته به ترکیب، نانوامولسیون ها را می توان به عنوان روغن در آب، آب در روغن یا دو پیوسته (Bicontinuous)  طبقه بندی کرد. اندازه ذرات در این نانوامولسیون ها بین 50 تا 200 نانومتر است. این فازهای پراکنده حاوی ذرات یا قطرات کوچک با کشش سطحی روغن/آب بسیار کم هستند. نانوامولسیون ها دارای یک هسته چربی دوست هستند که توسط یک لایه تک مولکولی از فسفولیپیدها احاطه شده است و آنها را برای انتقال ترکیبات چربی دوست مناسب می کند.

از میان نانوذرات فلزی، طلا، نقره، اکسید روی و اکسید تیتانیوم پرکاربرد هستند. نانوذرات طلا در فرمولاسیون‌های آرایشی و بهداشتی به علت اثربخشی آنها در برابر عفونت های باکتریایی و قارچی اهمیت زیادی پیدا کرده‌اند. محدوده این ذرات در قطر 1 تا 100 نانومتر است. فعالیت های بیولوژیکی مختلفی از طریق استفاده از نانو ذرات طلا انجام می شود. از جمله اثرات ساینده، افزایش متابولیسم پوست و کند کردن علائم پیری. مشابه نانوذرات طلا، نانوذرات نقره نیز فعالیت قابل توجهی در برابر باکتری ها و قارچ ها از خود نشان می دهند. فرمولاسیون این نانوذرات به پمادهای پوستی فواید بیشتری به عنوان یک ضد عفونی کننده ارائه می دهد. این مواد در محصولات وابسته به دهان oral آرایشی بهداشتی (Cosmeceutical) نیز استفاده می شوند.

نانوذرات اکسید روی به طور گسترده در محصولات آرایشی، محصولات مراقبت از آفتاب، پوشش ها و محصولات ضد باکتری استفاده می شود. علاوه بر توانایی آنها در جلوگیری از اشعه های UVA و UVB، این نانوذرات برای محافظت در برابر اثرات مضر طولانی مدت این اشعه ها مانند پیری پوست و سرطان پوست در فرمولاسیون های مختلف گنجانده می شوند. نانوذرات دی اکسید تیتانیوم در محصولات آرایشی و بهداشتی مختلف به عنوان فیلتر UV مصرف می شوند. دی اکسید تیتانیوم در درجه اول به عنوان بازتاب دهنده اشعه UVB عمل می کند. بنابراین، استفاده ترکیبی از نانوذرات دی اکسید تیتان و زینک بدون ایجاد تحریکات پوستی، محافظت عالی در برابر تابش نور خورشید ایجاد می کند.

در تحقیقات خود، ما به مجموعه وسیعی از مواد فعال اشاره کردیم که رویکردهای متنوعی در توسعه محصولات ضد پیری داشته اند. هر جزء مزایای منحصر به فردی داشته و در تسکین پوست آسیب دیده کمک می کند. در این تحقیق مواد زیادی، از جمله اسید گالیک، عصاره Myrtus communis، گلوتاتیون تری پپتید، عصاره Ocimum sanctum، لیکوپن، ژل رویال، اپی گالوکاتچین گالات ((EGCG، رسوراترول، میریستین، اسید اسکوربیک، نیکوتین آمید، مورین، باکوچیول و کورکومین نام برده شد که مزایای درمانی تأثیرگذاری بر عملکردهای بیولوژیکی پوست دارند. این مواد باعث تحریک تولید کلاژن، مبارزه با اثرات مضر رادیکال های آزاد و حفظ یکپارچگی کراتین می شوند. اکثر فرمول‌های شناسایی‌شده در این بررسی، بر فعالیت‌های آنتی‌اکسیدانی تمرکز دارند که در جلوگیری از پیری زودرس ناشی از رادیکال‌های آزاد بسیار مهم است. استرس اکسیداتیو یک مکانیسم مهم در پیری پوست است که باعث آپوپتوز بسیاری از سلول ها به ویژه سلول های فیبروبلاست شده و برای حفظ جوانی و سلامت پوست بسیار مهم هستند. توانایی خنثی کردن رادیکال های آزاد برای محافظت از پوست در برابر آسیب اکسیداتیو ضروری است. فعالیت های خاص شناسایی شده در مطالعات این بررسی، مانند کاهش ملانین، مهار آنزیم های مرتبط با پیری پوست و پیشگیری از تغییرات مورفولوژیکی مرتبط با افزایش سن، به نتایج امیدوارکننده ای اشاره دارد. در توسعه محصولاتی که برای استفاده موضعی ایمن هستند، زیست سازگاری، عدم سمیت سلولی و پایداری طولانی مدت حائز اهمیت است. این ویژگی ها برای اطمینان از پذیرش و اثربخشی محصولات ضد پیری ضروری هستند.

بسیاری از فرمول‌های برجسته‌شده در رفع علائم پیری، اثربخش خوبی از کاهش چین و چروک گرفته تا افزایش هیدراتاسیون، افزایش خاصیت ارتجاعی و کاهش لک ها را نشان دادند که نسبت به لایه بردارهای شیمیایی عملکرد بهتری ارائه دادند.

مشاهده پیشرفت های بالینی و بصری، مانند بازیابی پوست آسیب دیده در اثر اشعه ماوراء بنفش و اثرات قابل مشاهده ضد چین و چروک، باعث تقویت کاربرد عملی این فرمول ها گردید. به طور بالقوه این فرمول ها بر فرآیندهای سلولی عمیق تر تأثیر می گذارد.

با توجه به یافته ها، در مطالعات آزمایشگاهی in vitro، اثربخشی فرمولاسیون های مختلف از جمله نیوزوم ها با اسید گالیک، نانوالیاف NanoPCL-M با عصاره طبیعی Myrtus communis، سیستم های انتقال پلی فنول بره موم، NLC با عصاره O.sanctum، و سیستم های حاوی لیکوپن، مورین، GA-AuNPs و غیره مورد بررسی قرار گرفت و این فرمول‌ها فعالیت آنتی‌اکسیدانی، مهار آنزیم‌های مرتبط با پیری، محافظت در برابر استرس اکسیداتیو و سایر اثرات مفید را نشان دادند.

مطالعات انسانی نیز عملکرد فرمولاسیون های خاص را ارزیابی کرد از جمله آن هایی که عملکرد ضد پیری، بازیابی پوست از عیوب مربوط به قرار گرفتن در معرض نور خورشید، درمان موثر ملاسما، بهبود قابل مشاهده در چین و چروک و بافت پوست و افزایش رطوبت، کشسانی و صافی پوست را ارائه دادند. ترکیبات خاصی مانند اسید گالیک، گلوتاتیون تری پپتید، عصاره O. sanctum، EGCG، رسوراترول، میریستین، مورین، CA (فعال کننده تلومراز)، GA–AuNPs، باکوچیول،کورکومین، بره موم، آدنوزین، نیاسینامید و سولفورافان، فعالیت های ضد پیری، مانند کاهش چین و چروک، بهبود در آبرسانی و الاستیسیته پوست و محافظت در برابر استرس اکسیداتیو را نشان می دهند.

نیوزوم‌ها، نانوالیاف، لیپیدها، نانوامولسیون‌ها و نانوکامپوزیت‌ها به عنوان سیستم های انتقال، برای بهینه سازی جذب و کارایی مواد فعال مؤثر بوده‌اند و بر اهمیت مناسب بودن برخی از فرمول ها تأکید می‌کنند. مانند اثر آنتی اکسیدانی GA-AuNPs و کاهش ملانین توسط  SLNهای حاوی EGCG، رسوراترول و میریستین. یافته‌ها نشان می‌دهد که برخی از فرمول‌ها پیشرفت‌های قابل‌توجهی در در کوتاه‌مدت نشان دادند، در حالی که بعضی دیگر، مانند ماسک‌های ضد پیری و درمان‌های لیفتینگ، مزایای طولانی ‌مدت را نشان دادند که دلالت بر مدت زمان درمان متفاوت برای نتایج خاص دارد.

نانومواد مانند لیپوزوم ها، نانوذرات و نانوامولسیون ها می توانند نفوذ مواد فعال به پوست را افزایش دهند و امکان کنترل و آزادسازی بیشتری را فراهم می کنند. این امر منجر به زیست سازگاری بیشتر و بهبود کارایی با دوزهای کمتر می شود. در حالی که فرمولاسیون های معمولی به طور گسترده ای در درمان های ضد پیری و مدیریت آکنه موثر هستند، ممکن است با محدودیت‌های جذب مواجه شوند، چرا که اثرات آن بر لایه های سطحی تر پوست متمرکز است.

صنعت آرایشی و بهداشتی مدعی است که فناوری نانو می تواند اثرات نامطلوب محصولات را به حداقل برساند و امکان آزادسازی کنترل شده مواد فعال در دوزهای کمتر را فراهم نماید. با این حال، توجهات خاصی درخصوص انتشار طولانی مدت نانوذرات، که ممکن است به موانع بیولوژیکی نفوذ کنند و وارد گردش خون سیستمیک شود وجود دارد. در مقابل، مواد معمولی مانند رتینوئیدها هستند که در پوست های حساس می تواند باعث تحریک، قرمزی و لایه برداری شود و از طرفی ایمنی استفاده طولانی مدت آن مستند شده است.

محصولات آرایشی مبتنی بر فناوری نانو به دلیل فرآیندهای ساخت پیشرفته و تحقیقات مورد نیاز برای توسعه ایمن و موثر فرمولاسیون، گران‌تر هستند. این مساله قیمت نهایی را برای مصرف کنندگان افزایش می دهد، در حالی که فرمول های معمولی به دلیل تولید در مقیاس بزرگ، بیشتر در دسترس بوده و مقرون به صرفه هستند. فرمولاسیون های مرسوم، به ویژه رتینوئیک اسید، زمانی که در معرض هوا و نور قرار می گیرند بسیار ناپایدار بوده و در صورت عدم نگهداری مناسب،  اثربخشی آنها در طول زمان کاهش می یابد. در حالی که، نانوذرات می توانند پایداری مواد فعال و ماندگاری محصولات را افزایش دهند. در حالت معمول هنگامی که مواد فعال در معرض هوا یا نور قرار می گیرند، به سرعت تخریب می شوند.

محصولات نانوتکنولوژی به دلیل قابلیت آزادسازی پیوسته مواد فعال در پوست، به مواد فعال اجازه می دهند تا برای مدت طولانی تری عمل کرده و میزان استفاده از مواد را کاهش دهند. در مقابل محصولات معمولی انتشار سریع تر و سطحی تری داشته که به پیک غلظت موضعی منجر شده و خطر تحریک را افزایش می دهد.

این بررسی خاطرنشان کرد که صنعت آرایشی ادعا می کند که فناوری نانو پیشرفت های قابل توجهی را به ویژه در کارایی، رهاسازی دقیق و ایمنی با دوز کمتر را ارائه می دهد در حالی که نگرانی ها در مورد تاثیر بلندمدت و هزینه های بالاتر همچنان وجود دارد. در مقابل، محصولات معمولی به دلیل مقرون به صرفه بودن و قیمت مناسب همچنان انتخابی مطمئن هستند و با وجود عوارض جانبی بالقوه، مشخصات ایمنی تثبیت شده ای دارند. تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد که اگرچه مطالعات ارزیابی شده پیشرفت های امیدوارکننده ای را در استفاده از سیستم های انتقال نوآورانه در آرایشی بهداشتی (Cosmeceutical)s  ارائه می دهند، اما روش های مختلف و محدودیت های بررسی در مصارف بلندمدت، قطعیت و کاربرد نتایج را به خطر می اندازد.

در مطالعات آزمایشگاهی، عدم بررسی مکانیسم‌های اثر ترکیبات فعال و همچنین عدم ارزیابی تجمعی دراز مدت اثرات وجود داشت. این عوامل برای درک اثر مصرف طولانی مدت محصولات آرایشی بهداشتی (Cosmeceutical)s  ضد پیری ضروری است، زیرا پیری پوست یک فرآیند مداوم و چند عاملی است. علاوه بر این، فقدان داده در مورد ثبات فرمولاسیون و تأثیر شرایط محیطی، مانند نور و رطوبت، سؤالاتی را در مورد قابلیت عملی این فناوری ها ایجاد می کند. برای مصرف کنندگان نهایی پایداری ترکیباتی مانند اسید اسکوربیک که به دلیل آسان بودن تخریب آن شناخته شده است، مثالی حیاتی است که نیاز به تلاش بیشتر برای تضمین اثربخشی محصولات در طول زمان را برجسته می کند.

در مطالعات in vivo و بالینی نیز محدودیت هایی مانند اندازه کوچک نمونه، عدم تنوع سنی در میان شرکت کنندگان و عدم وجود تست های پایداری طولانی مدت به عنوان مسائل مهم مطرح می شود. وجود مواد بالقوه مضر در برخی از فرمولاسیون های آزمایش‌شده‌ مانند پارابن ها و استفاده از روش های ساده تکسوکور در مراکز تک، پایایی نتایج را کاهش می دهد.

عدم وضوح نتایج با توجه به شرایط پیری ایجاد شده در حیوانات و اطلاعات ناکافی در مورد سمیت نانوذرات وابسته به اندازه نشان می‌دهد که در آینده به تحقیقات بیشتری نیاز است. به طور خلاصه، در حالی که سیستم های انتقال نوآورانه پتانسیل زیادی را نشان می دهند، نیاز آشکار به مطالعات جامع تر وجود دارد که اثرات بلندمدت، ثبات و تنوع مشخصات شرکت کنندگان را برای اطمینان از نتایج حاصله درنظر بگیرد. در نهایت مشاهده می کنیم که چندین کشور به مطالعه و توسعه محصولات آرایشی ضد پیری جدید و متدهای انتقال مواد فعال اختصاص داده شده اند. این بررسی سهم قابل توجهی از محققان در مصر، پرتغال، ایتالیا و ایران، تایوان، تایلند، پاکستان، یونان، چین، ترکیه، لهستان، ژاپن، اندونزی، فرانسه، اسپانیا، کره، کانادا و عربستان سعودی را به خود اختصاص داده است. این همکاری جهانی محققان نشان دهنده تعهد بین المللی به پیشرفت علم ضد پیری می باشد. این یافته ها ترکیبی از عواملی مانند آب و هوا، شرایط محیطی قرار گرفتن در معرض شدید نور خورشید و ویژگی های آب و هوایی است که باعث بروز پیری می شود.

در نتیجه، بررسی کامل در مورد سیستم های انتقال ترکیبات فعال موجود در فرمولاسیون ضد پیری چشم اندازی پویا را در این صنعت نشان می دهد. نوآوری‌ها در روش‌های انتقال مواد فعال، پیشرفت امیدوارکننده‌ای را برای راه حل های موثر و ایمن در مبارزه با علائم پیری پوست نشان می‌دهند. استفاده گسترده از فناوری نانو، که نمونه آن لیپوزوم ها، نانوذرات و نیوزوم ها است، نشان دهنده اهمیت قابل توجه پیشرفت در این زمینه است.

انتقال مطالعات آزمایشگاهی به آزمایش‌های بالینی، با نانوحامل ها، اثرات ضد پیری قابل توجهی را نشان داد. بهبود در هیدراتاسیون پوست، خاصیت ارتجاعی و کاهش چین و چروک، همراه با مزایای پایدار درمان‌های طولانی‌مدت، چشم‌اندازی جامع از پتانسیل این نانو فرمول‌ها می باشد.

در حالی که هنوز چالش هایی در خصوص پایداری مواد تشکیل دهنده محصولات وجود دارد، اما پیشرفت های قابل توجهی در مهار استرس اکسیداتیو و سایر عوامل مرتبط با پیری از طریق فناوری نانو وجود دارد. استفاده از نانوحامل‌ها، نقشی حیاتی در ارتقاء سلامت پوست داشته است. این بررسی به گفتگوهای جاری در این زمینه کمک کرده و بر اهمیت ضد پیری هدفمند، موثر و ایمن مبتنی بر فناوری نانو تاکید می کند.

مواد و متد:

تحقیقات الکترونیکی سیستماتیک در دو پلت فرم جستجو (PubMed و ادبیات خاکستری) در 24 آگوست 2023 انجام شد. توصیفگرهای ترکیبی به عنوان یک استراتژی جستجو در مقالات در شکل 2 نشان داده شده است. توصیفگرها بر اساس سرفصل‌های موضوعی پزشکی انتخاب شدند (MeSH) و به‌گونه‌ای انتخاب شدند که به اندازه کافی خاص باشند و از موارد بیش از حد گسترده یا نامربوط اجتناب کنند. این تحقیق در یک دوره پنج ساله، از سال 2018 تا 2023 انجام شد و فقط بر مقالات اصلی مرتبط با تمرکز بر سیستم های انتقال در محصولات آرایشی ضد پیری برای استفاده موضعی متمرکز بود. همانطور که در شکل 3 نشان داده شده است، معیارهای انحصاری شامل مقالاتی است که به موضوعات تکراری، مقالات مروری، مقالات در مورد کاربردهای زیر جلدی یا تزریقی نپرداخته است. انتخاب نهایی به مقالات مربوط به سیستم های انتقال در فرمولاسیون های آرایشی با اثرات ضد پیری محدود شد. برای انجام یک انتخاب دقیق مقاله، پنج ارزیاب در تمام مراحل شرکت کردند. در هر مرحله، برای اطمینان از قابلیت اطمینان نتایج، مقالات به طور تصادفی بین ارزیابان توزیع شد.